مقایسه ی احتمال خطر تخریب سرزمین با مدل پیشنهادی RALDE2 در دو شهرستان استان خوزستان با شرایط اقلیمی متفاوت

پژوهش حاضر با هدف دست یابی به مدل جدید تهیه شد. این مدل شاخص های مختلفی را از جنبه ها یا معیارهای تخریب سرزمین و بیابان زایی، یعنی عوامل طبیعی، انسانی و روند تخریب برای یافتن منطقه ای با خطر بالاتر تخریب و اندازه گیری احتمال وقوع شرایط تخریب بدتر در این مناطق درنظرمی گیرد. برای ارزیابی خطر تخریب سرزمین، دو منطقه در شهرستان های مسجدسلیمان و امیدیه در شمال شرقی و جنوب شرقی استان خوزستان انتخاب شدند. دلیل انتخاب این دو منطقه تفاوت در شرایط اقلیمی شان بود. نقشه ی نهایی خطر تخریب سرزمین با تلفیق هر سه نوع لایه های طبیعی و انسانی و روند تخریب، در مقایسه با وضعیت کنونی تخریب در نرم افزار جی آی اس تهیه شد. برای نشان دادن تصویر آماری دقیق تری از خطر تخریب در آینده، مناطق درمعرض خطر به زیرگروه هایی با احتمال های مختلف خطر طبقه بندی شدند. درصد احتمال خطر با درنظرگرفتن عوامل توان و روند تخریب سرزمین، و با تاکید بر عامل روند بررسی و مدل ارزیابی خطر تخریب سرزمین (RALDE) معرفی شد. نتایج مقایسه ی وضعیت خطر تخریب عوامل بررسی شده در دو منطقه براساس میانگین وزنی خطر نشان دادند که وضعیت خطر تخریب عوامل انسانی، طبیعی، روند و وضعیت فعلی و درنهایت خطر تخریب سرزمین در منطقه ی امیدیه (همه ی عوامل با میانگین وزنی بیش تر از 5/2) با شرایط اقلیمی گرم و خشک، از مسجدسلیمان (فقط عوامل طبیعی و وضعیت فعلی با میانگین وزنی بیش تر از 5/2) با آب وهوای مرطوب تر، بیش تر و حادتر است. این پژوهش نشان داد که تخریب در منطقه ی گرم و خشک استان خوزستان بیشتر است.