اثر روی کلراید بر رفتار های اضطرابی و افسردگی موش های صحرایی نر گنادکتومی شده در دوره قبل از بلوغ

اضطراب یک بیماری رایج در جامعه می باشد. حدود 500 میلیون نفر از مردم جهان از این اختلال رنج می برند. 85 درصد افرادی که دچار افسردگی می باشند، دارای اضطراب نیز هستند. با توجه به اثر ضد اضطرابی متفاوت روی کلراید در موش های نر و ماده گنادکتومی شده بعد از بلوغ، این تحقیق به بررسی اثر روی کلراید بر اضطراب و افسردگی در موش های بالغ گنادکتومی شده قبل از بلوغ پرداخته است. در این آزمایش 50 سر موش صحرایی نر در روز 22-21 پس از تولد گنادکتومی شدند و در زمان بلوغ به شش گروه کنترل، گروه شاهد (سالین) ، گروه گنادکتومی (سالین) و گروه های گنادکتومی 5، 10 و 20 میلی گرم / کیلوگرم روی کلراید تقسیم شدند. در روز 75 پس از تولد، نیم ساعت قبل از تست اضطراب (دستگاه ماز به علاوه مرتفع) و تست افسردگی (آزمون شنای اجباری) روی کلراید با دوزهای 5، 10، 20 میلی گرم/ کیلوگرم به صورت درون صفاقی دریافت کردند. نتایج نشان داد که گروه گنادکتومی دریافت کننده سالین اضطراب به سطح معنی داری نرسید. گروه دریافت کننده روی کلراید20 میلی گرم/ کیلوگرم افزایش معنی داری در درصد زمان حضور در بازوی باز نسبت به گروه گنادکتومی نشان داد (05/0pp). تزریق روی کلراید در مقادیر مختلف تاثیری در بهبود افسردگی نداشت. نتایج این مطالعه، همراه بودن اضطراب با افسردگی و همچنین خاصیت ضد افسردگی روی کلراید را رد می کند.