ارزیابی فعالیت ضد التهابی ترکیب آب فاقد دوتریوم و اسانس گل محمدی علیه آسیب سپتیکی در موش صحرایی

سپسیس، یکی از شایع ترین علل مرگ ومیر در میان بیماران تحت مراقبت های ویژه در سرتاسر جهان است. با توجه به عوارض ناشی از مصرف داروهای ضد التهابی، جایگزینی ترکیبات طبیعی در درمان سپسیس پیشنهاد می شود. تاثیر ترکیب آب فاقد دوتریوم (DDW) با اسانس گل محمدی بر روی پارامترهای دخیل در آسیب اکسیداتیو و بیان ژن سیکلواکسیژناز-2 (COX-2) در بافت ریه مورد مطالعه قرار گرفت. 100 موش صحرایی به طور تصادفی به 5 گروه شامل گروه کنترل منفی (LAP) ، گروه شاهد (CLP) ، دو گروه تیمار ترکیب آب فاقد دوتریوم و اسانس گل محمدی (DDW15+EO و DDW30+EO) و گروه کنترل مثبت ایندومتاسین (IND) تقسیم شدند. سپس، سطوح فاکتورهای دخیل در استرس اکسیداتیو و بیان ژن COX-2 در پلاسما و بافت ریه اندازه گیری شدند. سپسیس موجب کاهش سطوح آنتی اکسیدانت کل (FRAP) و گلوتاتیون (GSH) و افزایش میزان پراکسیداسیون لیپیدها (LP) و بیان ژن COX-2 شده است، اما تیمار موش های صحرایی با ترکیب آب فاقد دوتریوم و اسانس گل محمدی به اندازه ایندومتاسین، در تعدیل سطوح این پارامترها موثر بوده است، بطوریکه سبب افزایش سطوح FRAP و GSH و کاهش سطوح LP و بیان ژن COX-2گردیده است. مطالعات پاتولوژی نیز نتایج بیوشیمیایی را تایید کرد. این مطالعه نشان می دهد که سپسیس موجب آسیب اکسیداتیو بافت ریه شده، اما کاربرد ترکیبات طبیعی چون آب فاقد دوتریوم و اسانس گل محمدی با تاثیر بر روی پارامترهای استرس اکسیداتیو و آنتی اکسیدانی می تواند در جلوگیری از این آسیب ها موثر باشد.