بررسی تاثیر هلیکوباکترپیلوری، چای سیاه و جوش شیرین بر روی متابولیسم آهن و بقای رده سلولی MDCK

کم خونی فقر آهن شایع ترین اختلال تغذیه ای در جهان می باشد. رژیم غذایی و عفونت هلیکوباکترپیلوری از جمله عوامل مطرح در بروز این اختلال می باشند. در این مطالعه تاثیر عصاره چای سیاه و جوش شیرین در کنار عفونت هلیکوباکترپیلوری بر روی ژن های دخیل در جذب و ذخیره آهن و تکثیر سلولی مورد بررسی قرار گرفته است. کشت همزمان رده سلولی MDCK و هلیکوباکترپیلوری تحت تاثیر غلظت های 10، 20، 40 و 80 میکروگرم در میلی لیتر عصاره چای و 30، 40، 60 و 100 میلی مولار جوش شیرین در زمان های 24 و 48 ساعت انجام گرفت. تاثیر تیمار بر بقای سلولی توسط رنگ آمیزی تریپان بلو و بیان ژن های MYC ،TFRC ،FTH1 ،IRP2 ،IRP1و NDRG1 با روش Real-time PCR بررسی و با آزمون آماری آنووا و نمونه های مستقل تی آنالیز گردید. تغییر معناداری از بیان ژن های دخیل در متابولیسم آهن تحت تاثیر تیمار چای، جوش شیرین و هلیکوباکترپیلوری در رده سلولی MDCK مشاهده نشد. افزایش بیان ژن MYC تحت تاثیر تیمار چای و بی کربنات در حضور هلیکوباکترپیلوری در زمان 24 ساعت و تحت تاثیر عصاره چای در زمان 48 ساعت بدون حضور هلیکوباکترپیلوری مشاهده شد (0/05P<). همچنین افزایش بیان ژن NDRG1 با و بدون حضور هلیکوباکترپیلوری در زمان 24 و 48 ساعت تحت تیمار عصاره چای، مشاهده شد (0/05P<). نتایج نشان می دهد که بی کربنات سدیم و چای به تنهایی تاثیری بر وضعیت آهن ندارند. با توجه به افزایش بیان ژن MYC تحت تاثیر عصاره چای، کاهش مصرف چای به عنوان یک راهکار پیشگیری از خطر بدخیمی پیشنهاد می شود.