اثربخشی آموزش مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر اهمال کاری تحصیلی و سازگاری با مدرسه دانش آموزان دختر دبیرستانی

هدفپژوهشحاضر،بررسی اثربخشیآموزش مبتنی بر درمان پذیرش وتعهد براهمال کاری تحصیلی و سازگاری با مدرسه دانش آموزاندختر دبیرستانیبود. این پژوهش از نوع نیمهآزمایشیهمراه باپیش آزمونو پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان دختر پایه دهم دوره متوسطه دوم مدارس شهر مشهد در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل دادند. برای انتخاب نمونه، از شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای استفاده شده و دو کلاس به طور تصادفی به عنوان گروه های آزمایش و کنترل محسوب (گمارده) شدند. حجم نمونه برابر با 60 نفر بود که در دو گروه 30 نفره (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. برای جمع آوریداده هاازپرسشنامه اهمال کاری تحصیلیوپرسشنامه سازگاریدانش آموزان با مدرسه استفادهشد. برایتجزیهوتحلیلداده ها از آزمونتحلیل کوواریانس یک راهه (آنکووا) و تحلیل کوواریانسچندمتغیری (مانکووا) استفاده شد. یافته هانشاندادکهآموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهدبه طورمعنی داریبربهبوداهمال کاری و سازگاریاجتماعی،هیجانیو تحصیلی دانش آموزاناثربخشبودهاست (001/0p<). بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد می تواند موجبات کاهش اهمال کاری تحصیلی و نیز افزایش سازگاریاجتماعی،هیجانیوتحصیلی دانش آموزان دبیرستانیرا فراهم آورد.