تدوین مدل ارتباطی سرمایه‏ روانشناختی و اشتیاق شغلی با میانجی گری خودکارآمدی شغلی در بین کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اردبیل

هدف این پژوهش، تدوین مدل ارتباطی سرمایه‏ روانشناختی و اشتیاق شغلی با میانجی گری خودکارآمدی شغلی بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و ازلحاظ روش توصیفی، از نوع همبستگی به روش معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش وجوانان اردبیل بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 145 نفر از کارکنان اداره کل ورزش وجوانان اردبیل به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های "سرمایه‏ی روانشناختی"، "پرسشنامه خودکارآمدی شغلی" و "پرسشنامه اشتیاق شغلی" استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفته و پایایی آنها به ترتیب 78/0، 88/0 و 72/0 به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss (میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون کولموگروف اسمیرنوف) و LISREL استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که اثر مستقیم سرمایه‏ روانشناختی بر خودکارآمدی شغلی با بتای 39/0 و بر اشتیاق شغلی با بتای 36/0 معنی دار است و همچنین خودکارآمدی شغلی بر اشتیاق شغلی با بتای 25/0 اثر مستقیم دارد. نقش واسطه ای خودکارآمدی شغلی در رابطه بین سرمایه‏ روانشناختی و اشتیاق شغلی کارکنان نیز با بتای 09/0 معنی دار بود. بنابراین می توان گفت که سرمایه روانشناختی و خودکارآمدی شغلی از متغیرهای مهم و مرتبط با اشتیاق شغلی در کارکنان هستند.