پیش بینی میل به تداوم فعالیت ورزشی دانشجویان بر اساس رفتار مربیان: یک رویکرد نظریه خود-تعیین گری

اهمیت های پژوهشی زیادی در زمینه بررسی میل به انجام فعالیت ورزشی در دانشجویان وجود دارد. پژوهش حاضر نقش رفتارهای مربی را در میل به انجام فعالیت ورزشی دانشجویان را با نقش میانجی گر نیازهای اساسی روان شناختی، از دیدگاه نظریه خود-تعیین گری بررسی کرد. 120 دانشجوی دختر و پسر که واحد تربیت بدنی عمومی را در دانشگاه انتخاب کرده بودند پرسشنامه های رفتار حمایتی و کنترلی مربی (فنتون و همکاران، 2014)، رضایتمندی و ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی (چن و همکاران، 2014) و میل به انجام فعالیت ورزشی در آینده (چات سی سازانتیز و همکاران، 2003) را تکمیل کردند. از روش های آماری همبستگی پیرسون و مدل مسیر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و آموس انجام گرفت. نتایج نشان داد که رفتارهای حمایتی ادراک شده به طور مستقیم بر میل به فعالیت ورزشی تاثیر گذار بود (01/0> p؛ 20/0 = β). رفتارهای حمایتی همچنین به صورت غیرمستقیم و از طریق رضایتمندی از نیازهای اساسی بر میل به فعالیت ورزشی دانشجویان تاثیر داشت. رفتارهای کنترلی اما تنها بر ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی تاثیر گذاشت (05/0> p؛ 30/0- = β)، و تاثیر در میل به انجام فعالیت ورزشی در دانشجویان نداشت. رویکرد نظریه خود-تعیین گری مورد حمایت قرار گرفت، بدین شکل که، در صورتی که مربیان از نیاز اساسی روان شناختی برای خود-تعیینی دانشجویان در تربیت بدنی حمایت کنند، آنها ارضاء نیازهای اساسی را تجربه کرده و میل بیشتری برای انجام فعالیت بدنی خواهند داشت. ملزومات این پژوهش می تواند برای معلمان ورزشی در دانشگاه کاربردی و قابل بحث باشد.