عوامل بازدارنده ساختاری اشتغال و کارآفرینی در ورزش ایران مطالعه موردی: باشگاه های خصوصی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل بازدارنده ساختاری اشتغال و کارآفرینی ورزش در باشگاه های ورزشی خصوصی انجام شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و به روش آمیخته نوع اول(کیفی و کمی) انجام شده است. در بخش کیفی پژوهش و به منظور شناسایی موانع، از تکنیک تحلیل محتوای کیفی و کدگذاری باز و محوری استفاده شده و در بخش کمی از تکنیک AHP بهره گرفته شده است. جامعه آماری دربخش کیفی شامل 13 نفر از خبرگان و متخصصان رشته تربیت بدنی است. تعداد اعضای جامعه در بخش کمی 75 نفر از مدیران باشگاه های خصوصی بزرگ بودند. در بخش اول فاز کمی برای ارزیابی پایایی از روش محاسبه ی سازگاری ماتریس های مقایسات زوجی فازی استفاده شده است. در بخش دوم فاز کمی برای ارزیابی پایایی از سه معیار ضرایب بارهای عاملی، آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی(CR) استفاده شده است. با توجه به نتایج ارائه شده موانع سیستم راهبرد (با وزن 2.356)، آزادی عمل کارکنان (با وزن 1.163)، ساختار انعطاف پذیر(با وزن 1.105)، سیستم مالی (با وزن 0.556)، تصمیم گیری (با وزن 0.125)، سیستم پاداش(با وزن 0.106) و سیستم ارزیابی (با وزن 0.096) به ترتیب مهم ترین عوامل بازدارنده ساختاری اشتغال و کارآفرینی در ورزش در باشگاه های خصوصی شناسایی شد.