رفتار موازنه گرانه روسیه در خاورمیانه: مطالعه موردی ایران و عربستان (2012-2018)

روسیه از سال 2011 میلادی، باملاحظه نخستین زمزمه های تولد نظم جدید منطقه ای در خاورمیانه، رویکردهای جدیدی را نسبت به این منطقه حساس در پیش گرفته است. رویکردهایی که نشان از بازیابی نقش آفرینی مسکو در این منطقه دارد. بااین حال خاورمیانه جدید از اساس متفاوت از گذشته بوده و از پیچیدگی های نوینی برخوردار است. کشورهای این منطقه، امروز از استقلال بیشتری برخوردار بوده و در هم تنیدگی حوزه های مختلف منجر به شکل گیری جبهه هایی تودرتو و پیچیده گردیده است. جبهه هایی که هرکدام الگوهای خاصی از روابط میان بازیگران را ایجاب می نماید. این پیچیدگی ها منجر به ظهور یک رفتار موازنه گرانه تجربی از سوی مسکو در قبال کشورهای این منطقه گردیده است. رفتاری که با اتکا به گزاره هایی همچون مداخله مستقیم نظامی، مبارزه با تروریسم، شکل دهی به ائتلاف های ضد غربی و پیگیری استراتژی های بین المللی انرژی، مبتنی بر رویکردهای خاصی بوده است. اصلی ترین مولفه های رفتار موازنه گرانه روسیه در خاورمیانه را می توان تاکید بر ابعاد کارکردی، بازی با تمام بازیگران دولتی، تقسیم کار بدون ایجاد تقابل و تعامل با بازیگران غیردولتی در نظر گرفت. این رویکرد در قبال جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی، به عنوان دو بازیگر مهم منطقه ای با منافعی که بعضا متقابل و متعارض هستند، اعمال شده و روابط حسنه و متوازن توامان مسکو با تهران و ریاض را در برداشته است.