ارزیابی روش های برآورد تابش خورشیدی برای محاسبه تبخیرتعرق گیاه مرجع (مطالعه موردی: خرم آباد)

تابش خورشیدی عاملی بسیار مهم در معادله های برآورد تبخیر و تعرق گیاه می باشد و تخمین مناسب آن در توسعه مدل های شبیه سازی رشد گیاهان اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش 10 مدل برآورد تابش خورشیدی و تاثیر آن ها روی هفت مدل برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع در شهرستان خرم آباد ارزیابی شد. تابش خورشیدی مورد نیاز از معادله های پنمن مونتیث ، هارگریوز سامانی ، ایرماک ، آلن ، آناندل ، خودکالیبره ، باهل ، گلور و مک کلوچ ، بریستو و کمبل و آنگستروم پروسکات محاسبه و در معادله های تبخیر و تعرق فائو پنمن مونتیث ، پریستلی تیلور ، ایرماک، تورک ، دورنبوس پرویت ، مک گینز بوردن و آبتیو به کار گرفته شد. تبخیر و تعرق محاسبه شده با مقادیر اندازه گیری شده با چهار لایسی متر در دوره رشد (مارس، آوریل، مه و ژوئن) مقایسه و برای ارزیابی نتایج به دست آمده، از معیارهای آماری MBE،RMSE ، t و R2/t استفاده گردید. نتایج نشان داد تبخیر و تعرق مرجع محاسبه شده با تمام مدل های تابش خورشیدی توسط معادله های ایرماک و مک گینز بوردن کمتر از مقادیر اندازه گیری شده بود و مدل تابش پنمن مونتیث به کارگرفته شده در معادله های فائو پنمن مونتیث، پریستلی تیلور و دورنبوس پرویت موجب شد که مقادیر تبخیر و تعرق محاسبه شده، جواب نزدیک تری نسبت به لایسی متر نشان دهد. همچنین مدل تابشی خودکالیبره در معادله تبخیر و تعرق تورک با R2/t برابر با 38/0 دارای بهترین نتیجه و مدل تابش پنمن مونتیث در معادله دورنبوس و پرویت با R2/t برابر با 27/ 0 در مرتبه دوم نسبت به دیگر مدل ها قرار گرفت.