نقش میانجی افکار تکرارشونده منفی در رابطه بین سیستم های مغزی رفتاری و شدت بی خوابی دانشجویان

بی خوابی یکی از اختلال های شایع در بین دانشجویان می باشد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی افکار تکرارشونده منفی در رابطه بین سیستم های مغزی رفتاری و بی خوابی دانشجویان انجام شد. در این پژوهش توصیفی-همبستگی، 210 نفر از دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود به روش نمونه گیری خوشه ایمرحله ای انتخاب شدند. مقیاس سیستم فعال ساز/بازداری رفتاری کارور و وایت (1994)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا مه یر و همکاران (1990)، مقیاس کوتاه نشخوار فکری تری نور و همکاران (2001) و پرسشنامه شدت بی خوابی باستین و همکاران (2003) در مورد شرکت کنندگان اجرا گردید. داده های پژوهش به کمک نرم افزارهای آماری SPSS و لیزرل، و با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سیستم بازداری رفتاری افکار تکرارشونده منفی را پیش بینی می کند که به سهم خود پیش بین شدت بی خوابی دانشجویان است (05/0>p). همچنین، افکار تکرارشونده منفی میانجی رابطه بین سیستم بازداری رفتاری و شدت بی خوابی دانشجویان می باشند (05/0>p). نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده اهمیت سیستم بازداری رفتاری و افکار تکرارشونده منفی در بی خوابی دانشجویان می باشد. به عبارت دیگر، دانشجویان دارای سیستم بازداری رفتاری حساس تر بی خوابی شدیدتری را بواسطه افکار تکرارشونده منفی تجربه می کنند.