پیش بینی آمادگی به اعتیاد بر اساس سلامت روان، حمایت اجتماعی و ابعاد شخصیتی روان رنجورخویی و توافق پذیری

عوامل متعددی در آمادگی به اعتیاد تاثیر دارند که در تعامل با یکدیگر منجر به شروع مصرف و سپس اعتیاد می شوند. از بین این عوامل می توان به عوامل فردی، روانی و اجتماعی اشاره کرد. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی آمادگی به اعتیاد از طریق متغیرهای سلامت روان، حمایت اجتماعی و ابعاد شخصیتی روان رنجورخویی و توافق پذیری بود. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هلال احمر هفت استان (آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اردبیل، زنجان، گیلان، کرمان و هرمزگان) بودند که از میان آنها 218 نفر (107 پسر و 111 دختر) با روش تمام شماری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگر، پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس، پرسشنامه نئو (NEO) و پرسشنامه سلامت روانی (SCL-25) بودند. سپس داده های حاصل با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سلامت روان ضعیف با آمادگی به اعتیاد رابطه مثبت معناداری دارد (01/0 ≤ P). بین حمایت اجتماعی و آمادگی به اعتیاد رابطه منفی معناداری به دست آمد (01/0 ≤ P). رابطه مثبت معناداری بین روان رنجورخویی و آمادگی به اعتیاد وجود دارد (01/0 ≤ P). همچنین بین توافق پذیری و آمادگی به اعتیاد رابطه منفی معناداری وجود دارد (01/0 ≤ P). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام هم نشان داد که سلامت روان با ضریب بتای مثبت (31/0 = B)، روان رنجورخویی با ضریب بتای مثبت (27/0 = B) و حمایت اجتماعی با ضریب بتای منفی (14/0- = B) به ترتیب قادر به پیش بینی آمادگی به اعتیاد است. همچنین این متغیرها در مجموع 31 درصد از واریانس آمادگی به اعتیاد را پیش بینی کردند (31/0 = R2). بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت که متغیرهای سلامت روان، حمایت اجتماعی و ویژگی های شخصیتی می توانند نقش زیادی در آمادگی به اعتیاد در افراد داشته باشند و لزوم توجه به آنها در برنامه های پیشگیری از اعتیاد باید مدنظر قرار گیرد.