بررسی تاثیر مولفه های کالبدی بر دلبستگی مکانی در راستای تحقق محله پایدار، مطالعه موردی: شهر اهواز

دلبستگی مکانی یکی از فرآیندهای پیچیده ای است که در رابطه انسان و محیط شکل می گیرد و به دلیل ارتباط عاطفی برقرارشده، پیامدهای رفتاری مثبتی را نیز رقم خواهدزد. اینکه چه عواملی بر تقویت دلبستگی های مکانی موثرند و پیوندهای ساکنان با مکان را مستحکم می-کنند، دستاورد مهمی برای برنامه ریزان شهری است تا بتوانند به ارتقاء کیفی سکونت انسان در محیط دست یابند. مقاله با هدف بررسی اثرپذیری دلبستگی مکانی از ویژگی های کالبدی مکان در راستای تحقق محله پایدار شهری انجام شده است. روش انجام مقاله توصیفی تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. پس از مطالعات اسنادی، داده ها از طریق پیمایش میدانی در دومحله از شهر اهواز جمع آوری شد. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهایSPSS و Amos Graphic انجام شده است. نتایج حاکی از این است که میزان دلبستگی مکانی و رضایت از ویژگی های کالبدی در محدوده مورد مطالعه بطور معنادار بالاتر از میانگین است. همچینن خروجی نرم افزار اموس نشان از برازش مدل ساختاری طراحی شده برای آزمون فرضیه ها دارد و مقدار شاخصهای برازش (بیشتر از 9/0) هماهنگی داده ها با مدل تحلیل عاملی مفروض را نشان می دهد. میزان واریانس تبیین شده برای سازه های تعریف شده بالاتر از 5/0 و بین 5/0 تا 61/0 است و در حد مطلوب است. بررسی فرضیه اصلی تحقیق تاثیر مثبت و معنادار ویژگی های کالبدی بر دلبستگی مکانی را تایید می کند و همچنین تایید فرضیات فرعی نیز تاثیر مثبت و معنادار عوامل کالبدی عینی و ذهنی را بر دلبستگی مکانی تایید می کند که البته سهم عوامل ذهنی در تبیین سازه دلبستگی مکانی بیشتر بوده است.