پیامدهای تغییر اقلیم بر پراکنش کبک دری (Tetraogallus caspius Gmelin, 1784) در استان چهارمحال و بختیاری

در حال حاضر، اطلاعات چندانی در مورد اثرات تغییر اقلیم بر گونه های ساکن مناطق مرتفع کوهستانی در ایران وجود ندارد و به نظر می رسد برخی از این گونه ها به طور جدی تحت تاثیر پدیده تغییر اقلیم قرار گیرند. در این پژوهش، آسیب پذیری مکانی کبک دری به تغییر اقلیم در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از مدل سازی اجماعی بر اساس هفت مدل پراکنش گونه ای پیش بینی شد. در حدود 19/43 درصد از استان به عنوان زیستگاه مطلوب کبک دری براورد شد. بارش سالیانه (23/24%)، گستره دمای سالیانه (21/82%)، ردپای انسان (15/37%) و شیب (14/46%) بیشترین مشارکت را در مدل سازی داشتند. حدود 12/29 تا 32/28 درصد از زیستگاه های مطلوب تا سال 2050 به دلیل تغییر اقلیم بر اساس دو سناریوی (4/5 و 8/5) افزایش گازهای گلخانه ای (Representative Concentration Pathways) و مدل HadGEM2-CC از دست خواهد رفت. در همین دوره زمانی، انتظار می رود زیستگاه های کبک دری در مناطق کم ارتفاع تر (<2124 متر) مطلوبیت خود را از دست دهند. علاوه بر این، به دلیل تغییر اقلیم، برخی جمعیت ها به ویژه در مناطق جنوبی تر استان به طور محلی منقرض خواهند شد و یا در انزوای کامل قرار می گیرند. یافته های این پژوهش می تواند برای اتخاذ رویکردهای مناسب تر به منظور مدیریت و حفاظت جمعیت های کبک دری در کشور سودمند باشد.