اثر تجویز داخل صفاقی نانوکامپوزیت ZnO-Chitosan بر آسیب کبدی در موش صحرایی

کاربرد نانوکامپوزیت ها در پزشکی و صنعت در حال افزایش است. مطالعه ی حاضر، با هدف بررسی اثر نانوکامپوزیت ZnO-Chitosan بر آسیب بافت کبد در موش صحرایی انجام شد. 32 سر موش صحرایی نژاد Wistar به چهار گروه مساوی شامل یک گروه شاهد سالم و سه گروه تیمار شده تقسیم شدند. گروه های تیمار محلول حاوی 80، 160 و 320 میلی مول/میلی لیتر از نانوکامپوزیت ZnO-Chitosan را برای 28 روز به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. برای گروه شاهد، سرم فیزیولوژی تجویز شد. در پایان آزمایش، از قلب موش ها خون گیری شد و میزان آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) به عنوان شاخصی از آسیب کبدی اندازه گیری شد. همچنین، نمونه های بافت کبد برای بررسی هیستوپاتولوژیک و نمونه های بافت مغز برای سنجش مالون دی آلدئید به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو اخذ شد. افزایش معنی داری در میانگین تغییرات ALT در گروهای تیمار شده با 160 و 320 میلی مول نانوکامپوزیت ZnO-Chitosan در مقایسه با گروه شاهد سالم مشاهده گردید (05/0 > P)، اما میزان AST در گروه های تیمار شده اختلاف معنی داری را نشان ندادند (05/0 < P). در بررسی های بافت شناسی در دز 320 میلی مول از نانوکامپوزیت ZnO-Chitosan، نکروز و اتساع سینوزوئید کبدی مشاهده شد. مالون دی آلدئید مغز در گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت. تجویز نانوکامپوزیت ZnO-Chitosan می تواند سطح برخی آنزیم های کبدی را افزایش دهد. این ترکیبات به احتمال زیاد سمی هستند و مصرف آن ها در پزشکی و صنعت باید محدود شود.