معناشناسی واژه قرآنی برکت و مشتقات آن و سیر تحول آن تا عصر نزول

«برکت» یکی از مفاهیم اساسی در قرآن و عهدین به شمار می رود به طوری که در فرهنگ مسلمانان و سایر اهل کتاب حضور فعال و روشنی دارد؛ با این حال به دلیل احساس وضوح معنا، کمتر به عمق معنای آن پرداخته شده است. در این مقاله می کوشیم با استفاده از متدهای مختلف زبان شناسی تاریخی، همانند معناشناسی و ریشه شناسی تاریخی، معنای این واژه را از قدیمی ترین کاربرد آن در زبان موسوم به نوستراتیک باستان و آفروآسیایی پی جویی کرده و با استفاده از اطلاعات موجود در فرهنگ های زبان های سامی؛ همچون اکدی، عبری، آرامی، حبشی، سبئی و... سیر تحول معنای این واژه را در زبان آفروآسیایی و سامی باستان تا دوره زبان عربی عصر نزول و کمی پس از آن دنبال کنیم و به فراخور درک معنای این واژه در بافت فرهنگی خود، به فهم دقیق تری نسبت به معنای این واژه و مشتقات آن در قرآن کریم دست یابیم.