مروری بر نتایج آزمون های حرکات چشم در افراد مبتلا به دیابت

دیابت یکی از رایج ترین اختلالات متابولیک و یکی از نگرانی های اصلی سلامت عمومی در جهان می باشد دیابت، عوارض زیادی در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می کند که آسیب های عملکردی مهمی را نتیجه می دهد اختلالات کوچک نورولوژیک که در اثر دیابت ایجاد می شوند در معاینات نورولوژیکال روتین قابل تشخیص نیستند. آنالیز حرکات چشم یک راه مناسب تشخیص ضایعات مغزی است به خصوص بررسی رفلکس های ساکاد ( Saccade) برای شناسایی وجود پاتولوژی سیستم عصبی مرکزی مفید هستند. دیابت می تواند سبب اختلالاتی در حرکات چشم از جمله کاهش دقت و افزایش زمان تاخیر حرکات ساکاد و کاهش سرعت حرکات پرسویت (Pursuit) شود که این می تواند آسیب به سیستم عصبی مرکزی را در بیماران دیابتی نشان دهد همچنین عدم تقارن در حرکات ساکادیک چشم و حرکات اپتوکینتیک در افراد دیابتیک مشخص می کند که دیابت با آسیب به عملکرد پایه مغز و مخچه و سلول های گانگلیون بازال می تواند سبب اختلال حرکات چشم شود این تست ها در تشخیص زودهنگام عوارض دیابت در سیستم عصبی مرکزی این بیماران می توانند مفید باشند. این مقاله نتایج مقالات ارائه شده در پایگاه های داده Google Scholar، Web of science، PubMed از سال 1948 تا 2016 را مورد بررسی، ارزیابی و نقد قرار داده است. شواهد علمی معتبر با توجه به معیارهای ورود و خروج، جمع آوری، بررسی، بحث و نتیجه گیری شده اند. هدف از این مطالعه مروری بر مطالعاتی است که تست های ساکاد و حرکات چشم را در بیماران دیابتی بررسی
کرده اند تا با خلاصه و جمع بندی نتایج آن ها بتوانیم به این سوال پاسخ دهیم که آیا اختلالات موجود در حرکات چشم می تواند با مشخصات کلینیکی دیابت ارتباط پیدا کند.