گفتمان تاریخ در تربیت احساساتی اثر گوستاو فلوبر

اهمیت، جذابیت و نوگرایی تربیت احساساتی اثر گوستاو فلوبر تا اندازه زیادی از الحاق تاریخ در رمان ناشی می شود. برخی از منتقدان امروزی بر این عقیده اند که برای اجتناب از ارائه قاعده مند تاریخ در ساختار داستانی، فلوبر از یک نظام بی سابقه و مبتکرانه بهره برده است. بنابراین نقد مدرن به بوطیقای تاریخ علاقه نشان می دهد یا به عبارت بهتر به گونه ای از گفتمان خاص که به مدد آن فلوبر در یک اثر تخیلی، واقعیت سیاسی عصر خود را می سازد، به هم می ریزد و دوباره می سازد. در واقع ما درصدد مطالعه روندی هستیم که به تنظیم و سازمان دهی وقایع تاریخی می انجامد، تا نشان دهیم چگونه انقلاب 1848 در سراسر رمان به شیوه ای پراکنده و از خلال صحنه ها، گفتگوها و رویدادها ارائه شده است. برای احاطه بیشتر به مسئله، به بررسی شیوه ها و فرآیندهای نوینی می پردازیم که فلوبر برای صرف نظر کردن از گفتمان صریح تاریخی آن ها را خلق می کند. این فرآیندها به تاریخ امکان می دهند تا خود را به مدد زاویه دید درونی و کارکرد روایی توصیف ها به صورت منقطع نقل کند. در واقع از خلال قطعه های توصیفی پراکنده است که فلوبر در به حاشیه بردن تاریخ موفق می شود و بدین گونه حضور آن را از طریق غیبتش مشخص تر و شاید حتی برای خواننده جذاب تر می سازد.