بررسی میزان آلودگی صوتی در محوطه بیرون، بخش های اورژانس و مراقبت ویژه در بیمارستان های آموزشی منطقه یک شهر تهران در سال 1396: یک مطالعه توصیفی

توجه به آرامش بیمار در زمان بستری در بیمارستان حائز اهمیت خاصی است. آلودگی صوتی می تواند بیماری فرد را تشدید و در صورتی که آلودگی صوتی از حد مجاز فراتر رود بر کارکنان و ارائه خدمات مناسب نیز تاثیر خواهد گذاشت. این مطالعه با هدف شناسایی منابع تولید صدا و مشخص کردن میزان آلودگی در بخش های اورژانس و مراقبت های ویژه و محوطه بیمارستان های آموزشی منطقه یک تهران در زمستان سال 1396 انجام گرفت. در مطالعه توصیفی حاضر، اندازه گیری میزان تراز فشار صوت بخش های اورژانس و مراقبت های ویژه و محوطه بیرون 4 بیمارستان در دو روز عادی و تعطیل و در سه نوبت صبح، ظهر و عصر با 3 تکرار، توسط دستگاه صداسنج انجام و داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. با توجه به نتایج، میانگین و انحراف معیار تراز صدا در بخش های مختلف در شیفت صبح روزهای شنبه و جمعه به ترتیب 32/7±79/62 و 43/6±98/57 و ظهر روزهای شنبه و جمعه به ترتیب 09/8±15/66 و 82/7±16/65 و در شیفت عصر روزهای شنبه و جمعه به ترتیب 69/6±26/64 و 42/5±19/63 دسی بل بود. بین مقادیر تراز فشار صوت در روزهای (جمعه و شنبه)، زمان های اندازه گیری (صبح، ظهر و عصر) و بخش ها (اورژانس و مراقبت ویژه( اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0<P). نتایج مطالعه نشان داد که میزان آلودگی صوتی در برخی بخش های بیمارستان های آموزشی نسبت به استانداردهای ملی و بین المللی بالاتر است. اقدامات لازم جهت کاهش صدا و عوامل مولد آن جهت ایجاد محیط آرام تری برای بیماران ضروری به نظر می رسد.