اثر تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن AKT1 و mTORc1 بطن چپ در موش های صحرایی دیابتی نوع 2: یک مطالعه تجربی

از آن جایی که تمرین تناوبی شدید (High intensity interval training; HIIT) در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلبی و در کاهش عوارض ناشی از کاردیو میوپاتی دیابتی موثر است، لذا هدف این پژوهش، تعیین تاثیر 12 هفته تمرین HIIT، بر بیان ژن های AKT1 (Protein Kinase B) و Mammalian target of rapamycin) mTORc1) در بطن چپ موش های صحرایی دیابتی نوع 2 بود. دراین مطالعه تجربی، 21 سر موش نر صحرایی10 هفته ای با وزن20±220 گرم، به صورت تصادفی در سه گروه دیابتی- تناوبی شدید، کنترل دیابتی و کنترل سالم قرار گرفتند.گروه دیابتی- تناوبی شدید، به مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه 30 دقیقه ای در هفته در قالب دویدن روی تردمیل با تکرارهای یک دقیقه ای و استراحت فعال 2 دقیقه ای بین هر تکرار شرکت داده شدند و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند. جهت تفسیر بیان نسبی ژن های Akt1و mTORc1، از آزمون t مستقل در سطح معنی داری 05/0P≤ استفاده شد. مقایسه گروه ها کاهش معنی دار بیان ژن هایAkt1 (007/0(P= و mTORc1 (022/0(P= درگروه کنترل دیابتی، نسبت به گروه سالم را نشان داد. هم چنین تمرین منجر به افزایش معنی دار بیان ژن های Akt1 (003/0(P = به میزان 72 درصد و mTORc1 نسبت به گروه کنترل دیابتی گردید (001/0(P=. به نظر می رسد که یک دوره HIIT، با افزایش بیان ژن های Akt1 و mTORc1 منجر به بهبود عملکرد قلبی می شود و احتمالا می تواند از علائم بالینی ناشی از دیابت پیش گیری کند.