تاثیر تنش خشکی بر فعالیت های آنتی اکسیدانی در سه ژنوتیپ ارزن دم روباهی (Setaria italica L.)

خشکی از مهم ترین عوامل محدودکننده تولید محسوب می شود که از طریق اختلال در وضعیت فیزیولوژیکی گیاه، اثرات شدیدی بر عملکرد می گذارد. به منظور بررسی اثرات تنش اکسیداتیو ناشی از تنش خشکی بر مکانیزم دفاع آنتی اکسیدانی و تاثیر آن بر عملکرد در سه ژنوتیپ ارزن دم روباهی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحققاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند به اجرا در آمد. با توجه به جهت گلخانه و عدم یکنواختی نور در بخش های مختلف گلخانه بلوک بندی بر اساس میزان نور در گلخانه انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل ژنوتیپ های ارزن در سه سطح (باستان بعنوان ژنوتیپ مورد کشت در منطقه و ژنوتیپ های KFM5 و KFM20) و تنش خشکی در سه سطح شاهد با تامین 100 درصد تامین آب مورد نیاز گیاه، تامین 75 درصد آب مورد نیاز (تنش متوسط) و تامین 50 درصد آب مورد نیاز (تنش شدید) ) بود. بر طبق نتایج تحقیق افزایش تنش باعث افزایش فعالیت آنزیمی ارقام ارزن شد. ژنوتیپ باستان بالاترین فعالیت آنزیمی را در شرایط تنش داشت و حدس زده می شود علت آن توانایی بالاتر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و کارایی بهتر این ژنوتیپ به منظور پاکسازی گونه های فعال اکسیژن باشد. سطح پایین مالون دی آلدئید در این ژنوتیپ نیز می تواند بیانگر خسارت اکسیداتیو کمتر به غشاء سلولی باشد. عملکرد دانه با فعالیت آنزیمی همبستگی منفی داشت و افزایش فعالیت آنزیمی منجر به کاهش عملکرد ژنوتیپ ها شد.