تاثیر فرسودگی شغلی بر قصد ترک خدمت کارکنان با در نظرگرفتن نقش میانجی رضایت شغلی

پدیده فرسودگی شغلی و ترک شغل ناشی از آن، به معضلی برای بسیاری از سازمان‫ها در دنیا تبدیل شده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر فرسودگی شغلی بر قصد ترک خدمت کارکنان با در نظرگرفتن نقش میانجی رضایت شغلی می‫باشد. از مجموع 1100 نفر از کارکنان شاغل تعداد 288 نفر با استفاده از روش نمونه‫گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان انتخاب گردیدند. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه استاندارد که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری شدند. جهت بررسی نرمال بودن متغیرهای تحقیق از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری Smart-PLS استفاده شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق مشخص نمود که شاخص‫های فرسودگی شغلی، بدبینی و بی کفایتی، تاثیر منفی و معنی داری بر رضایت شغلی دارند، ولی تاثیر خستگی بر رضایت شغلی تایید نگردید. همچنین مشخص شد شاخص های خستگی، بدبینی و بی کفایتی تاثیر مثبت و معناداری بر قصد ترک خدمت کارکنان دارند، در حالی‫که رضایت شغلی تاثیر منفی و معناداری بر قصد ترک خدمت کارکنان دارد. نقش مثبت و معنی دار رضایت شغلی به عنوان میانجی بین فرسودگی شغلی و قصد ترک خدمت کارکنان تایید شد. همچنین نقش مثبت و معنادار رضایت شغلی در تاثیر بدبینی بر قصد ترک خدمت کارکنان، و نیز بی کفایتی بر قصد ترک خدمت کارکنان مورد تایید قرار گرفت در حالی‫که نقش میانجی رضایت شغلی در تاثیر خستگی بر قصد ترک خدمت کارکنان تایید نشد. سازماندهی اقداماتی در جهت کاهش استرس کارکنان باعث کاهش خستگی عاطفی گردیده و مانع ایجاد فاصله هیجانی و شناختی کارکنان می‫گردد. اقداماتی جهت کاهش فاصله میان فرد شاغل و دریافت کنندگان خدمات او از بروز بدبینی در کارمندان می کاهد و شفاف سازی نقش کارمندان در پیشرفت‫های سازمان و افزایش حس کارآمدی آنان، در کاهش حس بی کفایتی آنها سهیم است.