بررسی تاثیر عملیات بیولوژیک بر روی شاخص های عملکردی مراتع (مطالعه موردی: مرتع نیاتک سیستان)

مطالعات ویژگی های عملکردی لکه های گیاهی مرتع در شناسایی معرف های گیاهی موثر در سلامت مراتع مناطق خشک و نیمه خشک با بهبود بخشیدن شرایط سطح خاک و همچنین شناخت تاثیر عملیات های اصلاحی مدیریتی و تغییرات شرایط طبیعی در سطح مرتع موثر است. بدین منظور در منطقه نیاتک سیستان نمونه برداری در سطح چشم انداز که دارای شرایط یکسان بوده و در آن برخی گونه های بومی مانند Alhagi camelorum و Salsola rigida و 2 گونه Tamarix ramosissima و Haloxylon persicum از طریق بوته کاری مستقر شده است، انتخاب گردید و اثر این قطعات گیاهی بر ویژگی های عملکردی اکوسیستم مورد بررسی قرار گرفت. جهت نمونه برداری 4 ترانسکت 150 متری مستقر شد و با استفاده از مدل LFA سه ویژگی پایداری، نفوذپذیری و چرخه عناصر با استفاده از 11 شاخص سطح خاک تعیین گردید. با توجه به نتایج ملاحظه گردید که 2 گونه کشت شده دارای عملکرد بالاتری نسبت به گونه های بومی هستند و کلیه قطعات با میان قطعات از نظر آماری تفاوت معنی داری دارند. در بین گونه های بومی و مستقر شده گونه Tamarix ramosissima دارای ویژگی های عملکردی بالاتری نسبت به سایر گونه ها است. به طور کلی با توجه به ویژگی های عملکردی بالاتر در قطعات اکولوژیک کاشته شده، این قطعات به منظور انجام عملیات اصلاحی مراتع مشابه پیشنهاد می شود.