بررسی علل ناکارآمدی سیاستگذاری ایران در پیشگیری اولیه از سوء مصرف مواد مخدر

سو ء مصرف موادمخدر در ایران همواره به عنوان یک دغدغه برای مردم و سیاستگذاران مطرح بوده است. نتایج پیمایش ملی ارزش ها و نگرش های ایرانی نیز نشان می دهد که ایرانیان اعتیاد را پس از بیکاری و گرانی، در رده سوم مسائل جامعه ایران قرار داده اند. مقاله حاضر تلاش دارد با رویکردی آسیب شناسانه ، علل ناکارآمدی سیاستگذاری جمهوری اسلامی ایران را در پیشگیری اولیه از سوء مصرف مواد مخدر تعیین نماید. روش تحقیق در این مقاله، روش کیفی نظریه داده بنیاد و جامعه مورد مطالعه نیز مشتمل بر چهار گروه سیاستگذاران، مدیران اجرایی، صاحب نظران و ذینفعان (معتادان بهبودیافته) است. داده های جمع آوری شده در مراحل کدگذاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند و از حدود 282 مورد مفهوم اولیه،22 مورد مفهوم محوری و در نهایت 3 مقوله مشترک در آسیب شناسی سیاست ها احصاء گردیده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که سه مقوله مشترک در قالب علل نظری، سیاستی و اجتماعی به عنوان علل اصلی ناکارآمدی سیاست های پیشگیری اولیه از سوءمصرف مواد مخدر در ایران مطرح بوده اند.