تاثیر آموزش مبتنی بر سبک زندگی سالم، بر شادکامی و رضایت از زندگی در سالمندان: کارآزمایی کنترل شده تصادفی

جمعیت جهان و نیز ایران به سرعت در حال سالخورده شدن است و نیاز به برنامه هایی که جمعیت سالخورده را شاداب و سالم نگه دارد بیشتر احساس می شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر سبک زندگی سالم، بر شادکامی و رضایت از زندگی سالمندان طراحی و اجرا شده است. در این کارآزمایی کنترل شده تصادفی، 96 نفر از سالمندان 60 تا70 ساله مراجعه کننده به یکی از مراکز جامع سلامت در شهر اصفهان با رضایت خویش، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در پیش آزمون، پرسش نامه های رضایت از زندگی و شادکامی سالمندان با روش مصاحبه در دو گروه تکمیل شد. سپس افراد گروه مداخله به طور فعال در چهار جلسه دو ساعته آموزشی مبتنی بر شیوه زندگی سالم شرکت کردند. بعد از دو ماه، پس آزمون در هر دو گروه انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون های تی مستقل، تی زوجی، ضریب همبستگی پیرسون، کای اسکویر، من ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شد.  نتایج نشان داد در گروه مداخله، میانگین نمره شادکامی بعد از مداخله، افزایش معنی داری داشت و از 14/61 تا 36/8 قبل از مداخله، به 11/38 تا 43/11 تغییر یافت (001/0>P). میانگین نمره رضایت از زندگی نیز از 5/42 تا 12/96 به 4/32 تا 16/02 افزایش پیدا کرد (0/001>P). همچنین ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد بین شادکامی و رضایت از زندگی همبستگی زیاد و معنی داری وجود دارد (r =0/719 ، 0/001>P)  با وجود آنکه شادکامی و رضایت از زندگی در سالمندان به عوامل گوناگونی بستگی دارد، اما با مشارکت فعال آن ها در برنامه های آموزش و بهبود سبک زندگی، می توان شادکامی و رضایت از زندگی را در آن ها افزایش داد. 0/001