پژوهش های لرزه شناسی باستانی بر روی سامانه گسل خزر، با تکیه بر روش پارینه لرزه شناسی (سایت پیش از تاریخ گوهرتپه، بهشهر- مازندران)

به عقیده باستان شناسان انسان هایی که در غارهای باستانی مازندران همچون غار کمیشان، غار هوتو و غار کمربند زندگی می کردند، پس از خروج از غار به مرور وارد دوره روستانشینی شده و سپس در نهایت در عصر مفرغ و آهن باعث شکل گیری و پیدایش گوهرتپه شدند. مطالعات باستان شناسی اشاره به قدمت 14 هزار ساله این منطقه دارد و یافته هایی از آغاز دوره فراپارینه‎سنگی تا عصر آهن را آشکار می سازد. در این پژوهش بررسی های لرزه شناسی باستانی با تکیه بر دانش پارینه لرزه شناسی بر روی سامانه گسلی خزر در سایت پیش از تاریخ گوهرتپه در ناحیه بهشهر استان مازندران انجام گرفته است. بررسی های پارینه لرزه شناسی به روش میدانی در ترانشه باستان شناسی سایت گوهرتپه انجام شده و داده های ژئوفیزیکی (GPR و ژئوالکتریک) از محدوده در مقیاس مناسب مورد بررسی قرار گرفته است. بر پایه انجام پژوهش های پارینه لرزه شناسی 5 رویداد زمین لرزه ای در بازه زمانی 3500 تا 5000 سال گذشته، با بزرگای 2/6 تا 0/7 در مقیاس بزرگای گشتاوری (Mw) شناسایی شده است. همچنین بیشینه جابه جایی قائم شناسایی شده در مشاهدات پارینه لرزه شناسی توسط برداشت های ژئوفیزیکی و داده های GPR نیز تایید شده است. همچنین دوره بازگشت میانگین رخداد های زمین لرزه ای در حدود 375 سال برآورد شده است. بر اساس بررسی های لرزه شناسی باستانی انجام گرفته در منطقه، مشخص شده است که وقوع رخدادهای زمین لرزه ای در منطقه سبب از بین رفتن و یا کوچ و مهاجرت مردمان پیش از تاریخ گوهرتپه در محدوده زمانی چند صد سال شده است.