مقایسه اثر پروبیوتیک، پری بیوتیک، سالینومایسین و واکسن در کنترل بیماری کوکسیدیوز در جوجه های گوشتی

کوکسیدیوز شایع ترین بیماری انگلی در طیور است و آنتی بیوتیک های یونوفور داروی ترجیحی جهت کنترل این بیماری می باشند. با این حال استفاده طولانی مدت از یونوفرها منجر به تغییر شکل ایمریا و مقاومت آن ها در برابر این داروها خواهد شد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر پروبیوتیک و پری بیوتیک که برای افزایش سلامتی دستگاه گوارش استفاده می شوند، با سالینومایسین و واکسن در کنترل کوکسیدیوز است. بدین منظور از یک طرح کاملا تصادفی شامل 6 تیمار با 4 تکرار و تعداد 20 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تمام گروه های آزمایشی به غیر از شاهد منفی با سوسپانسیونی حاوی مخلوطی از سه گونه ایمریای شایع در ایران، در سن 28 روزگی در چینه دان و از طریق دهان چالش داده شدند. نتایج نشان داد که کاهش میزان دفع اووسسیست در تیمارهای کوکسیدیواستات (سالینومایسین)، واکسن (Livacox® T) و پروبیوتیک (پریمالاک®) نسبت به شاهد مثبت معنی دار بوده است (P<0.05). همچنین از نظر جراحت های روده ای، کاهش معنی داری بین گروه های واکسن و سالینومایسین در مقایسه با شاهد مثبت در ناحیه سکوم مشاهده شد (P<0.05). اثر تیمارها بر شاخص عملکردی (PI) در بین گروه های آزمایشی مورد بررسی قرار گرفت و بهترین عملکرد در بین گروه های آلوده مربوط به گروه های سالینومایسین و واکسن بود (P<0.05). در نهایت می توان نتیجه گرفت که پروبیوتیک و پری بیوتیک نتوانستند مانند سالینومایسین و واکسن در کنترل بیماری کوکسیدیوز و عوارض ناشی از آن موثر واقع شوند.