رابطه بین عوامل اجتماعی جمعیتی و میزان شیوع سوء رفتار در بین سالمندان تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر کاشان

اهداف: رشد جمعیت سالمندان منجر به افزایش میزان شیوع سوء رفتار نسبت به آنان شده است که از معضلات عمده سلامت اجتماعی در جوامع امروزی به شمار می رود. هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین عوامل اجتماعی جمعیتی و میزان شیوع سوء رفتار در بین سالمندان تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر کاشان بود.
ابزار و در این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1393، تعداد 500 نفر از سالمندان بالای 60 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر کاشان به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه بررسی سوء رفتار خانواده نسبت به سالمند استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS 21 و با استفاده از آزمون مجذور کای و تحلیل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میانگین سنی سالمندان 9/03±72/07 سال بود. شیوع غفلت عاطفی 6/8%، غفلت مراقبتی 8/29%، غفلت مالی 2/35%، سلب اختیار 6/37%، سوء رفتار روان شناختی 45/0% ، سوء رفتار مالی 2/41% ، سوء رفتار جسمی 22/45% و طردشدگی 16/6% بود. بین میزان سوء رفتار و متغیرهای سن (0/001=p)، تعداد فرزند (0/001=p)، وضعیت تاهل (0/011=p)، وضعیت زندگی سالمند با خانواده (0/001=p)، داشتن سابقه بیماری (0/029=p) و داشتن توانایی راه رفتن (0/001=p) ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد. سالمندان با سن بالاتر، تعداد فرزند بیشتر، بدون همسر، در حال زندگی با فرزند، با داشتن سابقه بیماری و عدم توانایی راه رفتن، بیشتر در معرض سوء رفتار قرار دارند.