اثر نانوالیاف باسورین به همراه افلوکساسین در مراقبت از زخم سوختگی موش در شرایط مرطوب

کاهش زمان بهبود زخم های سوختگی یکی از اهداف مهم علم پزشکی است. امروزه استفاده از ترکیبات طبیعی بی ضرر و با آثار جانبی کمتر در درمان، بیش ازپیش مدنظر قرار گرفته است. هدف این تحقیق، معرفی پانسمانی از صمغ کتیرا با توانایی رهایش دارو به صورت توامان جهت مراقبت از زخم در شرایط مرطوب است. بخش غیرقابل حل در آب کتیرا به نام «باسورین» با این ویژگی که در تماس با آب، آب را جذب می کند و به صورت ژل درمی آید از آن جدا شد و نانوالیاف به روش الکتروریسی از آن تولید شد و به همراه پلیمر ثانویه به نام PEO تست شد. از داده های XRDدر دستگاه اشعه ایکس استفاده شد و ارتعاش پیوندها به روش مادون قرمز بررسی شد. برای مشاهده ساختار شبکه ای لایه هیدروکلوئیدی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. آثار ضدمیکروب با آزمون های کیفی و کمی بررسی شد. استفاده از نانوالیاف باسورین و پلیمر ثانویه (PEO) به همراه افلوکساسین با قطر nm 50 ± 135 روی زخم های سوختگی درجه دو با افزایش جذب ترشحات و آزاد کردن دارو از عفونت احتمالی زخم جلوگیری کرد و محیط مناسبی را برای ترمیم پوست فراهم کرد. با افزودن نانونقره به همراه دارو، خواص مهار باکتری نیز %90 بهبود یافت. می توان از گاز پنبه ای پوشش داده شده با نانوالیاف باسورین به همراه افلوکساسین، به عنوان گزینه ای مناسب در درمان سوختگی درجه دو سطحی استفاده کرد.