اثر اسید فرمیک، نمک پتاسیم دی فرمات و محلول نانو کیتوزان اسید فرمیک بر میزان بازماندگی، پارامترهای رشد و ترکیب لاشه در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تاثیر اسید فرمیک، نمک پتاسیم دی فرمات و محلول نانوکیتوزان در اسید فرمیک بر روی فاکتورهای رشد و کیفیت لاشه بچه ماهی کپور معمولی انجام شد. در این تحقیق بر پایه ی طرح کاملا تصادفی تعداد 450 عدد بچه ماهی کپور معمولی با متوسط وزن 0/5±16/5 گرم (10 تیمار 15تایی هر یک با 3 تکرار) استفاده شد. تیمارها شامل سه تیمار تغذیه شده با محلول نانوکیتوزان در اسید فرمیک، سه تیمار اسید فرمیک، سه تیمار نمک پتاسیم دی فرمات به همراه غذای تجاری در سطوح 0/25، 0/5 و 0/75 درصد بود و یک گروه نیز به عنوان شاهد، غذای تجاری بدون افزودنی دریافت کردند. غذادهی به مدت 8 هفته به صورت 3 بار در روز تا حد سیری انجام شد. در انتهای دوره ترکیب لاشه و شاخص های رشد موردبررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزودن اسید فرمیک، نمک پتاسیم دی فرمات و محلول نانو کیتوزان در اسید فرمیک در سطح بالای 0/75درصد به جیره غذایی ماهی کپور معمولی اثر منفی در افزایش وزن نهایی و نرخ رشد ویژه در مقایسه با شاهد داشته است (0/05>P) و از طرفی بیشترین مقدار ضریب تبدیل غذایی نیز در تیمارهای اسید فرمیک، نمک پتاسیم دی فرمات و محلول نانو کیتوزان در اسید فرمیک در سطح 0/75 درصد به جیره غذایی ماهی کپور معمولی در مقایسه با شاهد نیز مشاهده شد (0/05>P). در این تحقیق میزان پروتئین و میزان چربی در بین تیمارهای موردمطالعه ازلحاظ سطح آماری اختلاف معنی داری داشته (0/05>P) و تاثیر مطلوب جیره های بکار رفته در سطح 0/25 درصد محلول نانوکیتوزان در اسید فرمیک مشاهده شد. نتایج نشان داد درصد بازماندگی در بین تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشته است (0/05<P). لذا به جهت بهبود ترکیب بیوشیمیایی بدن استفاده از 0/25 درصد محلول نانوکیتوزان در اسید فرمیک در جیره های غذایی ماهی کپور معمولی توصیه می شود.