اثر آرسنیک تری اکساید و تالیدوماید بر بیان ژن VEGF Aدر رده های سلولی AML

 آرسنیک تری اکساید اثرات ضد سرطانی روی طیف گسترده ای از سرطان ها داشته است و عمدتا با راه انداختن آپوپتوز در سلول های سرطانی عمل می کند. تالیدوماید به عنوان مهارکننده رگ زایی مانع افزایش حیات در سلول ها می شود. هدف اصلی در این مطالعه، بررسی اثر ترکیبی آرسنیک تری اکساید و تالیدوماید بر روی سطح بیان ژن VEGF A بود. در این مطالعه تجربی، آزمایش MTTبرای بررسی اثر آرسنیک تری اکساید و تالیدوماید بر مهار رشد سلول های KG-1 و U937 استفاده شد. دوزهای آرسنیک تری اکساید و تالیدوماید به صورت تک و در ترکیب با هم در زمان های متفاوت بررسی شدند. بررسی آپوپتوز سلولی از طریق فلوسیتومتری انجام شد و بعد از آن اثر این دو دارو بر بیان ژن VEGF A از طریق Real Time PCR صورت گرفت. از آزمون آماری student-t test، ANOVA و نرم افزار 17 SPSS برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. دوز انتخابی آرسنیک تری اکساید در رده سلولی KG-1 و U937 به ترتیب برابر باμM 618/1 و μM 1 و دوز انتخابی تالیدوماید در رده سلولی KG-1 و U937 به ترتیب برابر با μM 80 و μM 60 به دست آمد. همراهی دوزهای انتخابی این دو دارو با هم اثر کشندگی بیشتری بر هر دو رده سلولی نشان داد. از طرفی بیان ژن VEGF A در زمان اثردهی هر دو دارو کاهش قابل توجهی داشت. مطالعه حاضر نشان داد که بیان ژن VEGF A در رده سلولی 1-KG و U937 کاهش یافته و اثر این دو دارو بر روی سلول ها باعث القای آپوپتوز شده است. برای تایید این نتایج، بررسی بیشتر در سطح پروتئین لازم است.