اثر محلول پاشی جاسمونیک اسید بر کارایی مصرف نور و تجمع ماده خشک چغندرقند (Beta vulgaris L.) تحت شرایط کم آبی

به منظور بررسی محلول پاشی جاسمونیک اسید و تنش کم آبی بر کارایی مصرف نور و تجمع ماده خشک گیاه چغندرقند، آزمایشی در سال 1394 به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. تیمار آبیاری در 3 سطح (100 درصد شاهد، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه چغندرقند) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی جاسمونیک اسید در دو سطح 5 و 10 میکرومولار و محلول پاشی با آب (شاهد) به عنوان عامل فرعی و رقم کاستیل به عنوان رقم مورد آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که بین سطوح آبیاری و محلول پاشی جاسمونیک اسید بر درصد نور جذب شده، ضریب استهلاک نوری و برهمکنش آن ها تفاوت معنی داری مشاهده شد. مقایسه میانگین اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی جاسمونیک اسید نشان داد، تیمار 100 درصد آبیاری مورد نیاز گیاه و محلول پاشی 10 میکرومولار جاسمونیک اسید بیشترین میزان درصد نور جذب شده (07/73) و ضریب استهلاک نوری (58/0) را به خود اختصاص داد. افزایش تیمارهای تنش باعث کاهش کارایی مصرف نور و تیمار جاسمونیک اسید باعث افزایش کارایی مصرف نور شد. بیشترین شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک اندام هوایی و ریشه در تمام طول فصل رشد مربوط به تیمار 100 درصد نیاز آبی گیاه و محلول پاشی 10 میکرومولار جاسمونیک اسید بود. کاربرد جاسمونیک اسید باعث کاهش اثرات منفی تنش خشکی بر رشد و بیوماس گیاه چغندرقند می شود.