بررسی ساختاری مدل نظریه بین فردی خودکشی در دانشجویان

هدف خودکشی یکی از علل اصلی مرگ در جهان، به ویژه در میان نوجوانان و جوانان است. هدف از این پژوهش، بررسی ساختاری مدل نظریه بین فردی خودکشی در دانشجویان بوده است. مواد و روش ها روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و مدل سازی معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری این پژوهش همه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی بودند که 600 نفر از آن ها به صورت نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل پرسش نامه اقدام به خودکشی، پرسش نامه رفتار خودکشی (تجدید نظر شده)، پرسش نامه نیازهای بین فردی و ظرفیت اکتساب شده خودادراکی برای خودکشی بود. یافته ها یافته ها نشان داد مدل نظریه بین فردی خودکشی در جمعیت ایرانی برازش مناسبی دارد و می تواند خودکشی را پیش بینی کند. نیازهای بین فردی بخش درخور توجهی از شکل گیری افکار خودکشی را توجیه می کند. با این حال به نظر می رسد که ظرفیت اکتساب شده برای خودکشی تنها بخش کوچکی از واریانس اقدام به خودکشی را پیش بینی می کند. نتیجه گیری بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت این مدل می تواند ایده و اقدام به خودکشی را پیش بینی کند و می توان از آن برای شناسایی ایده و اقدام به خودکشی در دانشجویان استفاده کرد و از مداخلات مناسبی، به ویژه راهبردهای حمایتی و توجه به عوامل بین فردی برای پیشگیری از خودکشی استفاده کرد.