شناسایی و پهنه بندی مناطق مستعد زمین لغزش با استفاده از روش شی گراء و تئوری احتمالات شرطی (قضیه بیزین)،مطالعه موردی: (کرانه جنوبی حوضه آبریز اهر چای از روستای نصیرآباد تا سد ستارخان)

حرکات توده ای و زمین لغزش از مخرب ترین مخاطرات طبیعی محسوب می گردند. لذا شناسایی عوامل موثر در وقوع زمین لغزش های موجود در یک حوضه و پهنه بندی خطر آن یکی از ابزارهای اساس جهت دستیابی به راه کارهای کنترل این پدیده و انتخاب مناسب ترین و کاربردی ترین گزینه موثر می باشد. در این مطالعه پیش بینی مکانی خطر زمین لغزش با استفاده از تئوری احتمالات شرطی (قضیه بیزین)، در کناره های جنوبی اهر چای از روستای نصیر آباد تا سد ستار خان، بر پایه زمین لغزش های رخ داده در گذشته که به وسیله روش شی گراء استخراج و شناسایی گردیده است، صورت گرفته است. با استفاده از احتمالات تئوری بیزین ارتباط بین پارامترها و مناطق لغزشی(دو سوم مناطق لغزشی) تعیین و وزن هر طبقه از پارامترها بدست آمد. با توجه به نقشه بدست آمده و نیز وزن کلاس های هر یک از پارامترها، کلاس تراس های آبرفتی قدیمی ومخروافکنه های مرتفع در لایه سازند،مرتع متوسط در بین کلاس های کاربری زمین، جهات شمالی و شمال غربی، شیب های 25-5 درجه و نیز فاصله 270-125 متر از رودخانه بیشترین وزن و تاثیر را در وقوع زمین لغزش های منطقه دارا هستند. دقت نقشه حساسیت زمین لغزش با استفاده یک سوم(12 نقطه لغزشی) مناطق لغزشی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه ارزیابی نشان داد که مدل با قابلیت پیش بینی 945/0 درصد و و ضریب کاپای 93/0 زمین لغزش ها در کلاس خطر زیاد و خیلی زیاد دقت قابل قبولی در ارزیابی و تهیه نقشه حساسیت زمین لغزش دارد.