مقایسه اثربخشی آموزش به روش الگوی پیش سازمان دهنده، سکوسازی و سنتی بر میزان تاب‏ آوری تحصیلی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش به روش الگوی پیش سازمان دهنده، سکوسازی و سنتی بر میزان تاب آوری تحصیلی دانش آموزان دختر سال دوم متوسطه در درس زبان انگلیسی شهر خرم آباد بود. در یک طرح نیمه ‏تجربی 60 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. گروه های آزمایش به طور مجزا 12 جلسه با روش های الگوی پیش‏ سازمان دهنده و سکوسازی آموزش دیدند و گروه کنترل با روش سنتی آموزش دید. همه گروه ها به پرسش نامه تاب آوری تحصیلی ساموئلز (2004) در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو‏ماهه، پاسخ دادند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد در مرحله پس آزمون روش های الگوی پیش سازمان دهنده و سکوسازی باعث افزایش میزان تاب آوری تحصیلی شده است، اما در مرحله پیگیری بین روش های الگوی پیش سازمان دهنده و سکوسازی در افزایش تاب آوری تحصیلی تفاوت معناداری وجود نداشت. بنابراین، گرچه تاثیرگذاری هر دو روش در مرحله پس آزمون معنادار بوده است، اما در بلند‏مدت میان این دو روش تفاوت معناداری وجود نداشت. بنابراین روش های تدریس سکوسازی و الگوی پیش‏ سازمان دهنده در کوتاه مدت بر افزایش تاب آوری تحصیلی موثر هستند.