مقایسه سمیت اسانس های گیاهی ساتوریا خوزستانیکا و ساتوریا رشینگری روی لارو بارناکل گونه آمفیبالانوس آمفیتریت

اهداف: بارناکل ها سخت پوستانی کف زی هستند و جایگاهی آهکی دارند. آنها در حالت بلوغ ساکن بوده و با پایه ای خود را به اجسام داخل آب می چسبانند. چرخه زندگی بارناکل ها به طور معمول دو مرحله دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی سمیت اسانس های گیاهی ساتوریا خوزستانیکا (S. khuzestanica) و ساتوریا رشینگری (S. rechingeri) روی مراحل مختلف لاروی بارناکل آمفیبالانوس آمفیتریت (Amphibalanus amphitrite) بود. در مطالعه تجربی حاضر برگ گونه های خوزستانیکا و رشینگری جمع آوری شدند. اسانس گیری 3 تا 4ساعت طول کشید. شناسایی ترکیب اسانس با آنالیز کروماتوگرافی– طیف سنج جرمی (GC-MS) انجام شد. به منظور ارزیابی میزان سمیت، اثر اسانس های گیاهی با غلظت های 50، 25، 12/5، 6/25، 3/125، 1/5میکروگرم در میلی لیتر روی مراحل مختلف لارو کشتی چسب آمفیبالانوس آمفیتریت مورد بررسی قرار گرفتند. این تست براساس تعیین LC50 در یک دوره 24ساعته روی پنج مرحله مختلف لاروی صورت گرفت. برای تحلیل داده ها آنالیز واریانس یک طرفه، نرم افزارهای SPSS 16، Probit analysis با بازه اطمینان 95% و Excel 2010 استفاده شدند. هر دو گونه رشینگری و خوزستانیکا اثر سمیت بالایی روی لارو بارناکل آمفیبالانوس آمفیتریت داشتند، به طوری که در غلظت 50میکروگرم بر میلی لیتر 100% اثر کشندگی داشتند و با افزایش غلظت، مرگ ومیر بیشتری در مراحل لاروی بارناکل مشاهده شد. گونه خوزستانیکا با LC50 برابر 23/48- میکروگرم بر میلی لیتر اثر قوی تری روی مرحله 2 ناپلیوسی داشت. همپنین مراحل 5 و 6 لارو بارناکل حساسیت بیشتری نسبت به بقیه مراحل نشان دادند. هر دو گونه ساتوریا رشینگری و ساتوریا خوزستانیکا اثر سمیت بالایی روی لارو بارناکل آمفیبالانوس آمفیتریت دارند.