بررسی روند تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب در حوضه کارون بزرگ

در مقاله حاضر روند تغییرات کمی و کیفی در حوضه کارون بزرگ از بالادست به‎ ‎سمت پایین دست بررسی شد. برای بررسی روند تغییرات، ‏‏16 ایستگاه با طول دوره آماری 37 ساله (1390-1353) انتخاب گردید. پراکندگی ایستگاه ها بگونه ای در نظر گرفته شد که کل حوضه را ‏پوشش دهند. به منظور تحلیل روند، آزمون من‎ ‎کندال اجرا گردید و مطابق این آزمون دبی در سراسر حوضه بجز بخش جنوب شرقی حوضه ‏کاهش یافته است. تغییرات آماره ‏z‏ برای پارامترهای کیفی در ایستگاه های اهواز و شوشتر که در پایین دست حوضه قرار داشته شدیدتر بوده ‏و در سطح معناداری یک درصد قرار دارند. پس‎ ‎از تحلیل غلظت آنیون ها و کاتیون ها به‎ ‎همراه تیپ و رخساره آب، تعیین گردید که ‏ایستگاه های اهواز، گتوند و شوشتر دارای تیپ کلروره و رخساره سدیک و سایر ایستگاه ها تیپ بی کربناته و کلسیک دارند. کیفیت آب شرب ‏در ایستگاه ها از بالا به سمت خروجی حوضه کارون بزرگ کاهش یافته و بدترین کیفیت مربوط به ایستگاه های اهواز، گتوند و شوشتر است ‏که در محدوده قابل‎ ‎قبول قرار دارند. در بررسی کیفیت آب از‎ ‎نظر کشاورزی نیز تعیین گردید ایستگاه های اهواز، گتوند و شوشتر در ‏C3S1‎‏ ‏و سایر ایستگاه ها در ‏C2S1‎‏ واقع شده اند. نتایج نشان می دهد کیفیت آب حوضه کارون بزرگ از بالادست به سمت پایین دست کاهش ‏یافته است‎.‎