مقایسه اثربخشی دو روش درمان گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی و مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بخشش، تنظیم هیجان و صمیمیت زناشویی

نظر به اهمیت بهبود سلامت روان زنان آسیب دیده از خیانت همسر، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان های گروهی مبتنی بر فنون پذیرش و تعهد (ACT) و ذهن آگاهی، بر بخشش، تنظیم هیجانی و صمیمیت زناشویی در زنان آسیب دیده از خیانت صورت پذیرفته است. جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون را زنان آسیب دیده از خیانت مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 6 شهر تهران، در سال های 96-1395 تشکیل می دادند. از بین آنان زنانی که تمایل به شرکت در مطالعه داشتند، به صورت در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (15 نفر در هر گروه) گمارش شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بخشش Rye (1998 م.)، پرسشنامه تنظیم هیجانی Gross & John (2003 م.) و پرسشنامه صمیمیت زناشوییWalker & Thompson (1983 م.) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی و نرم افزار آماری SPSS 23 استفاده شد. بخشش، تنظیم هیجان و صمیمیت در زناشویی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی، پس از مداخله در هر دو گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به گروه کنترل تاثیر مثبت و معنی داری داشت (P>0/01)، اگرچه این متغیرها در دو گروه درمانی پس از مداخله تفاوت معنی داری نداشت (P>0/05). با توجه به نتایج پژوهش، به مشاوران و درمانگران خانواده توصیه می گردد تا با توجه به اهمیت بخشش، صمیمت و تنظیم هیجان در پیشگیری از خیانت و بهبود سلامت زنان آسیب دیده از خیانت، به آموزش این مهارت ها به مددجویان خود اهتمام ورزند.