«دین حداقلی انگاران» و «دین حداکثری انگاران» دوگانه اندیشه های سیاسی جدید در جهان اسلام

هدف پژوهش حاضر طرح طبقه بندی های اندیشه های سیاسی جهان اسلام براساس میزان سهم و جایگاه «دین» در «دولت مدرن» به عنوان مبدایی برای تقسیم بندی اندیشه های جدید در جهان اسلام، و با تکیه بر سه شاخص نسبت شریعت و قانون در دولت، اعتبارسنجی معرفت سیاسی و میراث گرایی است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که «دین حداقلی انگاران» نقشی اقلی را برای دین و سنت های دینی در عرصه دولت قائلند و دین و دولت مدرن را مانع الجمع می پندارند و در مدیریت امور این جهانی اولویت را به نهاد دولت می دهند، «دین حداکثری انگاران» سهمی بسیط برای دین و سنن الهی در عرصه دولت قائلند، و قائل به گسست این جهان و جهان دیگر نیستند تا مدیریت آن دو را به دو نهاد جداگانه واگذار کنند.