بررسی میزان بقای پنج ساله و عوامل موثر بر آن در بیماران تحت درمان همودیالیزی

بقای بیماران در بیماری مزمن کلیوی، به دلیل وابستگی آن ها به همودیالیز حائز اهمیت می باشد. لذا ، هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان بقای 5 ساله و عوامل موثر بر بیماران تحت درمان با همودیالیز مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان سینای شهرستان کامیاران بود. این مطالعه به صورت هم گروهی تاریخی و بر روی 60 بیمار مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان سینای شهرستان کامیاران انجام گرفت. برای تحلیل داده ها از روش منحنی کاپلان مایر، آزمون لگ رتبه ای جهت مقایسه بقاء گروه ها و هم چنین از رگرسیون کاکس به منظور تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران استفاده شد. میانگین و میانه بقا به ترتیب 31 و 34 ماه حاصل شد. میزان بقای 1 ساله، 2 ساله، 3 ساله، 4 ساله و 5 ساله برای بیماران به ترتیب 84%، 60%، 49%،25% و 10% به دست آمد. رگرسیون کاکس نشان داد که متغیر میانگین آلبومین از لحاظ آماری معنی دار است. (05/0>p). نتایح حاصل از رگرسیون کاکس نشان می دهد متغیر میانگین آلبومین به عنوان مهم ترین عامل تاثیر گذار، دارای اثر محافظتی برای بیماران همودیالیزی است. اگر این مقدار افزایش یابد بقای بیمار نیز افزایش خواهد یافت