مزایا و معایب روش های اندازه گیری شاخص سطح برگ در بوم سازگان های جنگلی

شاخص سطح برگ معادل سطح رویی برگ است که نشان دهنده سطح فتوسنتزکننده برگ است. تخمین سریع و قابل اعتماد شاخص سطح برگ برای مطالعات بوم شناختی موردنیاز است زیرا شاخص سطح برگ اغلب یک پارامتر مهم در مدل هایی است که واکنش رستنی ها و به خصوص درختان را به تغییرات محیطی در مقیاس جهانی و محلی نشان می دهد. روش های متعددی برای تعیین شاخص سطح برگ وجود دارد حال آنکه در ایران از روش های معدودی استفاده شده است؛ بنابراین هدف از مقاله معرفی روش های گوناگون اندازه گیری شاخص سطح برگ، بیان توانمندی ها و محدودیت های هر روش می باشد تا محققین بتوانند متناسب با امکانات و شرایط پژوهش یکی از آن ها را انتخاب کنند. در این مقاله روش های مستقیم و غیرمستقیم برای اندازه گیری شاخص سطح برگ معرفی می شوند. روش های مستقیم در توده های همگن استفاده می شوند بنابراین مناسب جنگل کاری ها هستند. در این روش ها دو گام شامل جمع آوری برگ و سپس اندازه گیری سطح آن ها وجود دارد. در روش های غیرمستقیم مساحت برگ با استفاده از متغیرهای دیگری مانند وضعیت هندسی تاج، میزان ربایش نوری، طول و عرض برگ تخمین زده می شود. این روش ها می توانند برای نمونه هایی در محدوده های جغرافیایی وسیع بکار گرفته شوند.