تحلیل رابطه میان تراکم ساختمانی با مولفه های اجتماعی و اقتصادی در محله تختی منطقه 12 شهرداری شهر تهران با استفاده از مدل رگرسیون وزن دار فضایی

تحلیل تراکم ساختمانی1 به عنوان عامل تعیین کننده و اثرگذار در برنامه ریزی شهری و شناخت عوامل تشویق کننده و یا بازدارنده موثر بر آن، راهی مفید در جهت حل بسیاری از مسائل ناشی از تراکم در شهرهای امروزی می باشد. در بیشتر مواقع به دلیل وابستگی این عوامل نسبت به مکان، رابطه ای متفاوت بین متغیر وابسته و مستقل وجود دارد. در بین روش های آماری، روش رگرسیون وزن دار فضایی در کشف رابطه بین متغیرهای وابسته و مستقل با در نظرگرفتن عامل مکان، از دقت و در نتیجه نزدیکی بیش تر به واقعیت برخوردار است. لذا در تحقیق حاضر سعی شده با بهره گیری از روش 2GWR روابط بین برخی مولفه های اجتماعی و اقتصادی با متغیر وابسته تراکم ساختمانی تحلیل شده و میزان آن با دقت بالاتر نسبت به روش های کلاسیک بیان شود. روش تحقیق در این پژوهش کمی می باشد که پس از تشریح رویکرد مورد مطالعه، بررسی مفهوم تراکم ساختمانی و مولفه های موثر برآن، میزان تراکم ساختمانی با استفاده از مدل رگرسیون وزن دار فضایی در محله تختی واقع در منطقه 12 شهرداری شهر تهران به کمک برخی از متغیرهای اجتماعی و اقتصادی مانند: تراکم جمعیتی، سطح سواد، قیمت زمین، مساحت بلوک شهری، تعداد طبقات و امنیت اجتماعی در سطح محله پیش بینی شده است. نتیجه این تحقیق می تواند بیان گر تفاوت میزان تاثیر هر یک از متغیرهای مستقل مورد بررسی (قیمت زمین، تراکم جمعیتی و غیره) بر تراکم ساختمانی در مختصات جغرافیایی مختلف باشد، که با در نظر گرفتن عامل مکان این تاثیر کم تر و یا بیش تر می شود، هم چنین منجر به درک دقیق تر پدیده های شهری متاثر از عامل فضا در برنامه ریزی و طراحی شهری می شود.