رابطه بین استرس شغلی با سیستم ایمنی و حافظه عملکردی زنان شاغل در آزمایشگاه های تشخیص طبی

استرس شغلی یک وضعیت روانشناختی است کھ از احساس ناهماهنگی میان ظرفیت ها و موقعیت ها ناشی می شود و نوعی پاسخ غیراختصاصی بھ تمامی عواملی است که می تواند بر روی سیستم ایمنی و حافظه عملکردی تاثیرگذار باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین استرس شغلی با سیستم ایمنی و حافظه عملکردی زنان شاغل در آزمایشگاه های تشخیص طبی بود. برای ارزیابی فرضیه ها از روش همبستگی استفاده شد. جامعه تحقیق شامل کلیه زنان شاغل در آزمایشگاه های تشخیص طبی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1395 بود. گروه نمونه شامل زنان 55-35 ساله بود که در آزمایشگاه مشغول به کار بودند. آن هابه صورت تصادفی از جامعه آماری انتخاب شدند. برای این هدف، پرسشنامه استرس شغلی سازمان اجرایی ایمنی و بهداشت انگلستان، آزمایش کورتیزول سرم خون و آزمون حافظه وکسلر جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که استرس شغلی و سیستم ایمنی زنان شاغل در آزمایشگاه های تشخیص طبی همبستگی مثبت و معنی داری داشتند (0/66=r). مهم ترین عوامل خرده مقیاس استرس شغلی حمایت همکاران و ارتباط بوده است که 29/6 درصد و 23 درصد از تغییرات سیستم ایمنی را نشان می دهد. همچنین حافظه عملکردی با استرس شغلی همبستگی مثبت و معنی داری داشت (0/57=r). ارتباط و کنترل بیشترین سهم را در تبیین واریانس حافظه عملکردی دارا بودند (18/6 درصد). با استفاده از ارتباط به عنوان یک آزمون جدا 9/2 درصد از شاغلین تغییرات حافظه عملکردی را ایجاد کردند. به طور کلی استرس شغلی و خرده مقیاس حمایت توسط دوستان و کنترل می تواند سیستم ایمنی و حافظه عملکردی زنان شاغل را پیش بینی کند. به نظر می رسد که پزشکان و متخصصان می توانند از این عوامل روانی و فیزیکی جهت بهبود بهره وری کارکنان در خدمات آزمایشگاهی بالینی استفاده کنند.