نقش ناقلین عصبی سروتونین و دوپامین در اختلال وسواس فکری -عملی

پیشرفت های درمانی، مطالعات تصویربرداری از مغز و نتایج تحقیقات داروشناختی موجب بازنگری نظریه های سبب شناسی اختلال وسواس فکری -عملی و ایجاد الگوهای پژوهشی جدید شده است. اختلال وسواس فکری -عملی به عنوان یک بیماری عصب روانپزشکی با ناهنجاری عصب زیست شناختی اساسی مطرح شده است. در این زمینه، عامل تعیین کننده مهم کیفیت تفکر در آدمی، پردازش اطلاعات در شبکه های نورونی مختلف است. محیط نورونی شیمیایی مغز برای کارایی و دقت تصور مهم است. در مطالعه حاضر خواص نوروشیمی و نقش ناقلین عصبی مختلف در اختلال وسواس فکری -عملی بحث می شود. مطالعات بیشماری نشان داده اند که گیرنده 5-HT2C در پاتوفیزیولوژی اختلال وسواس فکری -عملی نقش مهمی دارد. علاوه بر این اختلال وسواس فکری -عملی با تغییرات در سیستم سروتونرژیک استریاتال همراه می باشد. غلظت ناقلین عصبی سروتونرژیک در استریاتوم به طور چشمگیری افزایش می یابد. علاوه بر سروتونین گیرنده های دوپامینرژیک D1، D2، D3 در توسعه اختلال وسواس فکری -عملی نقش مهمی دارند. افزایش قابل ملاحظه ای از عملکرد دوپامین در نوکلئوس اکومبنس و قشر پیش پیشانی راست مشاهده شده است.