روند کیفیت زندگی در بیماران با آسیب عصب دست ناشی از تروما

تروما علت اصلی از کارافتادگی و معلولیت جمعیت فعال در کشورهای در حال توسعه است. در این بین آسیب های دست، یکی از شایع ترین تروماها در این دنیای صنعتی می باشد. این آسیب ها بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر دارد. هدف از این مطالعه تعیین روند کیفیت زندگی در بیماران با آسیب عصب دست ناشی از تروما می باشد. این مطالعه مقطعی در سال 1396 بر روی بیماران دچار آسیب به عصب دست انجام یافته است. نمونه ها به تعداد 100 نفر و به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی (36 SF) و پرسشنامه ناتوانی بازو، شانه و دست (38 DASH-) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 و آزمون آماری کروسکال والیس استفاده گردید و 0/05 P< به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. میانگین سنی واحدهای پژوهش 7/21±27/69 سال بود. آزمون آماری کروسکال والیس نشان داد نمره کیفیت زندگی بیماران (بدو مراجعه؛ 14/27±42/18، 3 ماه بعد؛ 12/89±58/10 و 6 ماه بعد از جراحی؛ 8/25±78/98) به طور معنی داری با گذشت زمان افزایش یافته بود (0/000 P=). همچنین نمره ناتوانی عملکردی دست (بدو مراجعه؛ 17/98±65/43، 3 ماه بعد؛ 18/16±36/04 و 6 ماه بعد از جراحی؛ 1/29±3/03) با گذشت زمان کاهش یافته بود (0/000 P=). نتایج پژوهش نشان داد روند کیفیت زندگی در بیماران با آسیب به دست به دنبال تروما بعد از عمل جراحی روند صعودی داشت. با این وجود کیفیت زندگی این بیماران حتی بعد از عمل جراحی نیز پایین است؛ بنابراین انجام برنامه ریزی اساسی در این زمینه توسط مسئولین مربوطه ضرورت دارد.