بررسی اثر ال-کارنیتین بر ذخیره فولیکولی و سطح کاسپاز-3 در بافت تخمدان پیوندی در موش ماده

یکی از چالش ها در پیوند بافت تخمدان، غلبه بر آسیب حاصله در طی فرآیند ایسکمی و رپرفیوژن می باشد. یکی از مهم ترین عوامل در ایجاد آسیب بعد از پیوند، تولید رادیکال های آزاد اکسیژن است. لذا در این مطالعه اثر ال -کارنیتین به عنوان یک آنتی اکسیدان بر پیوند هتروتوپیک بافت تخمدان موش، مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه آزمایشگاهی تجربی، موش های ماده پنج هفته ای نژاد NMRI با میانگین وزنی 32-27 گرم به چهار گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه پیوندی بدون تزریق، گروه شم (اتوگرفت+ سالین)، گروه ال- کارنیتین (اتوگرفت+ ال- کارنیتین). تخمدان چپ در عضله گلوتیال به مدت سه هفته پیوند شد، سپس تخمدان های پیوندی خارج شده و جهت مطالعات بافت شناسی در فرمالین ثابت گردیدند. هم چنین سطح کاسپاز-3 به وسیله تست ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت، در نهایت، برای بررسی پراکسیداسیون لیپیدی اندازه گیری مالون دی آلدئید صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey در نرم افزار SPSS v 16 در سطح معنی داری پنج درصد انجام شد. نتایج حاصل از مطالعه، کاهش معنی دار تعداد کل فولیکول ها در گروه پیوندی بدون تزریق و گروه شم نسبت به گروه کنترل را نشان داد (P<0.05)، ولی این کاهش در گروه ال- کارنیتین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان نداد. سطح کاسپاز-3 در گروه ال- کارنیتین کاهش یافت اما این کاهش در بین گروه ها معنی دار نبود (P<0.05). میزان مالون دی آلدئید در گروه ال-کارنیتین نسبت به گروه های پیوندی دیگر به طور معنی داری کاهش نشان داد (P<0.05). در مطالعه حاضر، ال- کارنیتین تا حدودی ذخایر تخمدان پیوندی را بهبود بخشید اما این اثر معنی دار نبود.