بررسی و بهینه سازی استخراج ترکیبات فنولی از دانه آفتابگردان آجیلی و مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانی آن با آنتی-اکسیدان سنتزی در پایداری اکسیداتیو روغن آفتابگردان

در این مطالعه محتوای فنول کل، فلاوونوئیدی کل و فعالیت ضداکسایشی دانه آفتاب گردان آجیلی چربی گیری شده مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت ضداکسایشی با استفاده از ظرفیت جمع آوری رادیکال دی فنیل پیکریل هیدرازین تعیین گردید. نتایج مطالعه نشان داد که میزان استخراج ترکیبات فنولی، فلاوونوئیدی و ظرفیت جمع آوری رادیکال آزاد وابسته به نوع حلال، دما و زمان عصاره گیری می باشد. به طوری که محتوای فنول کل استخراجی و فعالیت ضداکسایشی عصاره استخراجی دانه آفتابگردان در شرایط دمایی و زمانی بالا (80 درجه سانتی گراد، 2 ساعت) توسط حلال متانول بیشتر (mg/g 026/152 و 760/97 %) و محتوای فلاوونوئیدی کل (mg/g 5/21) در همان شرایط دمایی و زمانی توسط حلال استون بیشتر بوده است. بر طبق آزمایشات انجام شده، رابطه ی مستقیمی بین میزان ترکیبات فنولی و درصد مهار رادیکالی و رابطه عکس با میزان ترکیبات فلاوونوئیدی وجود دارد. نتایج نشان داد که عصاره گیری توسط حلال متانول در دمای80 و زمان 2 ساعت استخراج ترکیبات فنولی بالاتری داشت بنابراین درصدی از این عصاره را به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی، با نمونه ای ازآنتی اکسیدان سنتزی BHA در روغن آفتاب گردان مورد مطالعه قرار گرفت. که نتایج وجود خاصیت آنتی اکسیدانی قوی دانه آفتاب گردان و حتی برابری نمونه حاوی 1/0 % عصاره با نمونه % 01/0BHA را بیان می کند .