بررسی توانائی تولید هورمون های محرک رشد جیبرلین و ایندول اسید استیک در باکتری های اندوفیت Pseudomonas fluorescence در سویا رقم L17

باکتری های اندوفیت قادرند بدون اینکه علائم مشخصی داشته باشند، برای مدت های مدید در بافت داخلی گیاه میزبان حضور داشته باشند. این گروه از میکروارگانیسم ها به عنوان باکتری های محرک رشد در بیشتر موارد گزارش شده اند. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باکتری اندوفیت در سویا رقم L17 انجام پذیرفته است. در این تحقیق باکتری اندوفیت سودوموناس فلورسنس از بخش های مختلف برگ، ساقه، دانه و ریشه سویا رقم L17 به کمک آزمون های موفولوژیکی و مولکولی با استفاده از پرایمر اختصاصی ژن 16S rDNAشناسائی گردید. سویه ها از نظر تولید هورمون ایندول اسید استیک در غیاب تریپتوفان و هم در حضور تریپتوفان و هم چنین توانائی تولید جیبرلین به صورت آماری در سه تکرار و در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. عملیات آماری شامل تجزیه واریانس داده ها و مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن با نرم افزار آماری SAS انجام شد و .برای ترسیم شکل ها از نرم افزار Excel استفاده گردید. نتایج مقایسه میانگین سویه های سودوموناس فلورسنس بررسی شده در این تحقیق قادر به تولید هورمون ایندول اسید استیک در حضور تریپتوفان در مقادیر76/26 تا 17/51 و در غیاب تریپتوفان در محدوده 03/20 تا 33/45 میکرو گرم در میلی لیتر متغیر بود. سویه های مورد مطالعه قادر به تولید هورمون جیبرلین در مقادیر 97/12 تا 15/17 میکروگرم در میلی لیتر بودند. این مطالعه اولین گزارش برای جداسازی باکتری اندوفیت سودموناس فلورسنس با توانائی تولید ترکیبات محرک رشد در گیاه سویا رقم L17می باشد که می توانند به عنوان مایه تلقیح در افزایش رشد گیاه و کنترل عوامل بیماری زا به کار رود.