بررسی عوامل تاثیرگذار بر رفتار کشاورزان گندم کار شهرستان کرمانشاه نسبت به سازگاری با تغییرات آب وهوایی

بخش کشاورزی به شدت نسبت به تغییرات آب وهوایی آسیب پذیر است، به‏طوری که این تغییرات، تهدیدی جدی برای بخش کشاورزی قلمداد می شود. با توجه به اهمیت روزافزون سازگاری کشاورزان با این تغییرات و اثرات سوء آن، نیاز به بررسی عوامل تاثیرگذار بر رفتار سازگاری با تغییرات آب وهوایی اهمیتی دوچندان می یابد. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل تاثیرگذار بر رفتار کشاورزان گندم کار شهرستان کرمانشاه نسبت به سازگاری با تغییرات آب وهوایی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کشاورزان گندم کار شهرستان کرمانشاه به تعداد 30 هزار نفر بودند که تعداد 380 نفر از آن ها براساس جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای انتخاب نمونه‏های مورد مطالعه، از روش نمونه گیری چندمرحله ای تصادفی متناسب با حجم جامعه آماری بهره گرفته شد. ابزار گرد آوری اطلاعات، پرسش نامه ای محقق‏ساخت بود که روایی صوری آن توسط دو نفر از اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان و یک عضو هیئت علمی گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی تایید شد. پایایی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد که بین 72/0 تا 89/0 بود که نشان دهنده پایایی مناسب ابزار پژوهش است. نتایج پژوهش مشخص کرد که همبستگی مثبت و معنی داری بین متغیرهای ادراک خطر، باور به تغییرات آب وهوایی و اعتماد به نهادهای دولتی با متغیر رفتار سازگاری کشاورزان بود. این بدان معنی است که با افزایش متغیرهای ادراک خطر، باور به تغییرات آب وهوایی و اعتماد به نهادهای دولتی، رفتار سازگاری کشاورزان افزایش می یابد؛ همچنین نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد متغیرهای باور، ادراک خطر، اعتماد به نهادهای دولتی و اعتماد به متخصصین، بر رفتار سازگاری کشاورزان اثر دارند.