بررسی ارتباط ترس از سقوط با افسردگی در سالمندان دیابتیک; یک مطالعه پیش بینی کننده

سقوط یکی از شایع ترین و جدی ترین مشکلاتی است که در دوران سالمندی نمود پیدا می کند که اثرات قابل توجهی بر سلامت و کیفیت زندگی آن ها دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط ترس از سقوط با افسردگی در سالمندان دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستان های شهرستان آمل سال 1397 بود. پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی بود که در سال 1397 انجام شد. نمونه پژوهش شامل 191 نفر از سالمندان دیابتیک 60 سال و بالاتر بودند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس در بیمارستان های درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شهرستان آمل انجام شد. ابزار مورد بررسی شامل مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه خودکارآمدی ترس از سقوط، پرسشنامه 15 سوالی علایم افسردگی سالمندان، فعالیت روزمره زندگی و ابزار مختصر شناختی بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون های توصیفی(میانگین و انحراف معیار ) و استنباطی (کای اسکوئر، من ویتنی، کروسکال والیس، ضریب همبستگی اسپیرمن، رگرسیون خطی،ضریب همبستگی پارشیال) انجام شد. اکثر شرکت کنندگان (3/50 درصد) زن بودند. میانگین سن شرکت کنندگان 6/8 ± 4/70 سال بود. بر اساس یافته ها میانگین ترس از سقوط (7/8 ±25) و میانگین افسردگی (1/2 ±7/6) بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن ارتباط معنادار مثبتی بین ترس از سقوط و افسردگی (001/0p=،234/0 r=) نشان داد. بدین ترتیب که هرچه ترس از سقوط سالمندان افزایش پیدا می کرد، افسردگی آن ها نیز بیشتر می شد. نتایج مطالعه نشان داد که ارتباط معنی داری بین ترس از سقوط و افسردگی در سالمندان وجود دارد، لذا می بایست اقدامات روانشناختی و ورزشی مناسب توسط مراقبین سلامت جهت کاهش ترس از سقوط در آن ها انجام گیرد.